Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

zondag 23 oktober 2022

Word mijn Mecenas

Lieve lezers, goede vrienden, beste mensen, gewaardeerde bezoekers

Het is tijd voor een experiment. Vanaf nu tot binnen afzienbare tijd zal ik voor sommige zaken een bijdrage vragen via Patreon. Als je Patreon nog niet kent: het is een online dienst die je in mijn geval toelaat niet alleen exclusief boeken, bundels en teksten van me te downloaden, maar in je in het zotste geval de kans geeft om in mijn werk een personage te worden, bij naam bedankt te worden of zelfs te bepalen waarover ik zal schrijven.

De kans bestaat dat dit experiment mislukt en dat niemand of erg weinig mensen bereid zijn om te betalen voor mijn werk. Dat kan. Ik neem een risico. Ik ben immers geen schrijver die kan rekenen op populariteit in de mainstream (en dat is ook nooit een doel geweest) en enkele uitzonderlijke teksten niet te na gesproken, zitten de meeste teksten die ik heb gepubliceerd aan een bescheiden paar honderd lezers. We zullen zien wat ik zal doen, mocht dit experiment uitdraaien op een fiasco.

In elk geval, laat me hier al een aantal mogelijke vragen beantwoorden:

Waarom doe je dit, Anton?

Ruim gezien bied ik al meer dan 20 jaar mijn werk gratis aan, al ongeveer 15 jaar via blogs allerhande en al meer dan 10 jaar via een website. In mijn teksten kruipt arbeid. Het zou één ding zijn indien niemand die zou lezen, maar dat is dus niet zo. Na meer dan 1.000 teksten - kortverhalen, opinies, columns, gedichten, recensies, gezever, bundels, en zo verder - volledig gratis aan te bieden, is het misschien wel genoeg geweest. Immers schrijf ik professioneel ook niet voor niets, en ben ik er vrij zeker van dat veel lezers van mijn werk ook boeken en bundels kopen van andere auteurs in boekenwinkels of online. 

Waarom laat je je niet uitgeven?

De literaire wereld in Nederland en Vlaanderen is klein. Door een uitgever opgepikt worden hangt af van een combinatie van bekendheid, connecties, geluk en talent, in dalende volgorde. Aangezien ik als ghostwriter al 6 publicaties op mijn naam heb staan, denk ik niet dat het probleem zit in het talent. Ten andere ben ik altijd al wars geweest van literaire evenementen af te schuimen en connecties te leggen met literaire pooiers omdat mijn literair werk het enige afgeschermde deel is van m'n leven waar ik géén compromissen wil maken. Ik maak al genoeg compromissen om geen verarmde marginaal te zijn in een kraakpand.

Raak je gewoon niet aan de top omdat je een witte heteroman bent in deze 'woke'-tijden? Is het dat?

Neen. Er is in de literaire en media-wereld genoeg ruimte voor witte heteromannen, zolang ze ofwel al jaren bekend zijn, ofwel een uitgesproken rechts profiel hebben (er zijn altijd grote uitzonderingen, zoals meester-dichters Arno Van Vlierberghe en Maarten Inghels). Maar grosso modo hoor je als witte heteroman best rechts te zijn en te stampen tegen de schenen van een vermeende politieke correctheid en een ideologie waar nog geen kwart van de Vlamingen voorstander van is. Integendeel, ik zou zelfs durven zeggen dat ik mijn kansen zelf heb gekelderd door openlijk te lachen met rechtse, witte, heteromannen.

Maar dit is toch een hobby van je? Waarom moeten mensen daarvoor betalen?

Niemand moet iets. Maar ik verwijs wel terug naar het idee van arbeid. Je gaat ook een bakker niet betalen omdat die "toch graag croissants maakt" en je gaat ook niet gratis naar het circus omdat "acrobaten het fijn vinden om hun kunsten te tonen". Dat ik al zo lang zo veel gratis heb aangeboden is een gunst, een geste, geen vereiste. En bovendien doe ik met dit gratis aanbod ook oneer aan vele andere schrijvers die al van meet af aan een bijdrage vragen - alsof content produceren per definitie waardeloos is.

Wat als het mislukt?

Dat is dan pech. Maar er is nog nooit iets gelukt door het niet te proberen!

Wat krijgen we eigenlijk in ruil voor onze steun?

Goed dat je het vraagt! Dat wordt allemaal netjes uitgelegd op mijn Patreon-pagina, die je hier kan vinden, maar ik zal het hier nog eens samenvatten ook als je geen zin hebt om door te klikken. Er zijn drie types lidmaatschap:

- Mecenas: e-booktoegang tot alle dichtbundels, nonfictie en sommige bloginhoud
- Mega-Mecenas: zelfde, en exclusieve, gefaseerde toegang tot mijn nieuwe roman '
- Patronus: zelfde als boven, en (in onderlinge overeenkomst) maak ik een personage van je of schrijf ik een tekst/gedicht speciaal voor jou (2x per jaar)